Hayatta kendimize baktığımızda, bizi Tanrı'nın önünde kabul edilebilir kılan nedir?
Yaptığımız iyilikleri sayarak mı ya da kendimizi başkalarıyla kıyaslayarak mı O'na yaklaşırız? Eski bir hikayede, ibadethaneye giden iki kişiden biri, tüm iyi işlerini gururla yaptığı ve anlattığı için Tanrı'nın gözünde hiçbir değer bulamadı.
Diğeri ise, kendi hatalarının farkında olan, içten bir tevazuyla kendini alçaltan bir vergi görevlisiydi; onun samimi yakarışı Tanrı'ya ulaştı.
Gerçek iç huzur ve Tanrı katında kabul, kendi çabalarımızla veya mükemmel olmaya çalışmakla elde edilemez. Bu ancak, kendi eksikliklerimizi ve yanlışlarımızı dürüstçe kabul edip Tanrı'nın sınırsız sevgisine ve affediciliğine sığınmakla mümkündür. Çünkü O'nun merhameti, bizim tüm eksikliklerimizi aşar.
Arkadaşlar merhaba! Bu podcastimizin konusu, İncil'de geçen "emanet para benzetmesi". Bu benzetme, Tanrı'nın insanlara verdiği yetenekler ve kaynaklar konusunda nasıl sorumlu olmaları gerektiği üzerinedir....
Korkudan İmana! Neden ve Nasıl Hristiyan Oldum?Eren Atik, Alevi bir ailede büyümüş, sonrasında İslam'ı derinlemesine araştırıp benimsemiş inançlı bir gençti. Hayatı, zorunlu askerlik görevi...
Ünlü yazar G. K. Chesterton, "Paradoks hakikatin dikkat çekmek için baş aşağı durmasıdır." der. Ve İsa Mesih, Göklerin yani Tanrı'nın Egemenliğini o bölgenin en...